Wielki Post 2025
Wielki Post
marzec 2025 rok
Wielki Post - czas duchowego przygotowania do świąt Zmartwychwstania Pańskiego
W Środę Popielcową, rozpoczyna się w Kościele czterdziestodniowy czas Wielkiego Postu. Głόwne przesłanie tego okresu koncentruje się na duchowym przygotowaniu chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego, największych świąt chrześcijaństwa związanych z wydarzeniami męki śmierci i zmartwychwstania (Paschy) Chrystusa; wydarzeniami, które stanowią fundament Kościoła i naszej wiary. W liturgii Kościoła Wielki Post ma trzy podstawowe wymiary: pokutny, chrzcielny i pasyjny.
Podstawowy jest wymiar pokutny. Nie chodzi tu o same praktyki zewnętrzne, choć są one nieodzowne, ale o ducha nawrócenia. Wielki Post to czas poświęcony przede wszystkim odnowieniu więzi z Bogiem. Zalecane przez Kościół praktyki pokutne (modlitwa, post, jałmużna) trzeba widzieć jako wyraz wewnętrznego nawrócenia. Nawrócenie oznacza w pierwszym rzędzie otwarcie się na darmową miłość Boga, objawioną w Jezusie Chrystusie, zaś podejmowanie dzieł pokutnych ma na celu uwolnienie się od tego wszystkiego co przeszkadza w relacji z Bogiem.
Z aspektem pokutnym ściśle łączy się wymiar chrzcielny Wielkiego Postu. Nawrócenie oznacza bowiem rozwój łaski chrzcielnej. W czasie Wigilii Paschalnej wszyscy dokonujemy uroczystego odnowienia przymierza chrzcielnego. Czas Wielkiego Postu jest przygotowaniem do tego aktu.
Trzeci aspekt Wielkiego Postu to rozważanie Męki Chrystusa. Szczególnie wyraźnie dochodzi on do głosu w liturgii począwszy od 5. niedzieli Wielkiego Postu (od 5. niedzieli zwyczajowo zasłania się krzyże), choć i wcześniej pojawia się w niektórych czytaniach biblijnych, zwłaszcza w dni powszednie.
Boże Narodzenie 2024
Uroczystość Narodzenia Pańskiego
grudzień 2024 rok
Nowy Rok Liturgiczny 2024/2025
Adwent 2024 – początek nowego Roku Duszpasterskiego
grudzień 2024 rok
"Adwent jest przygotowaniem do wielkiej radosnej odmiany. Miarą Adwentu w każdym z nas jest postęp wewnętrzny, postęp duchowy człowieka. Trzeba, abyśmy nasz tegoroczny Adwent mierzyli również tą miarą. Trzeba, abyśmy do tego postępu przykładali się całym sercem. Trzeba, abyśmy szukali oczyszczenia w Sakramencie Pokuty i umocnienia w Eucharystii."
św. Jan Paweł II
Adwent (łac. adventus – przyjście) – w Kościele katolickim to okres trwający od I nieszporów czwartej z kolei poprzedzającej Święto Bożego Narodzenia niedzieli do zmierzchu 24 grudnia, okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia – wcielenia, znanego pod nazwą narodzin Chrystusa.
Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe, w pierwszą z nich rozpoczyna się w Kościele katolickim rok liturgiczny. Adwent to czas, w którym katolicy mają uświadomić sobie, że oczekują na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. W okresie adwentu dominuje w liturgii kolor fioletowy. W Kościele katolickim kapłan zakłada do mszy świętej ornat w kolorze fioletowym, symbolizującym czas pokuty i przygotowania się do jednego z najważniejszych świąt, czasu pojednania z Bogiem i ludźmi, a w III niedzielę różowy, który może być zastąpiony fioletowym. Tradycją w Kościele katolickim są odprawiane w tym okresie o świcie msze, zwane roratami. Są to msze ku czci Maryi Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od archanioła Gabriela, zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego.
Adwent, z punktu widzenia liturgii Kościoła katolickiego, można podzielić na dwa okresy:
- od początku adwentu do 16 grudnia (czas szczególnego oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na końcu czasów);
- od 17 grudnia do 24 grudnia (czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego).
W liturgii Kościoła katolickiego pierwsze czytania pochodzą z Księgi proroka Izajasza i obrazują wyczekiwanie na przyjście obiecanego
Wszystkich Świętych 2024
Uroczystość Wszystkich Świętych
Nawiedzając z modlitwą kościół lub kaplicę w uroczystość Wszystkich Świętych oraz w Dniu Zadusznym, możemy pod zwykłymi warunkami uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących. Ponadto wypełniając określone warunki, możemy uzyskać odpust zupełny od 1 do 8 listopada za pobożne (czyli modlitewne) nawiedzenie cmentarza. Odpust zupełny możemy uzyskać raz dziennie. Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
1. Wzbudzić intencję jego otrzymania.
2. Być w stanie łaski uświęcającej.
3. Wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
4. Przyjąć w tym dniu Komunię Świętą.
5. Odnowić naszą jedność ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie: “Ojcze nasz”, “Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu.
Modlitwa różańcowa 2024
Październik - miesiącem modlitwy różańcowej
październik 2024rokJan Paweł II o różańcu świętym
Różaniec Najświętszej Maryi Panny, który pod tchnieniem Ducha Bożego rozwinął się stopniowo w drugim tysiącleciu, to modlitwa umiłowana przez licznych świętych, a Urząd Nauczycielski Kościoła często do niej zachęca. W swej prostocie i głębi pozostaje ona również w obecnym trzecim tysiącleciu, modlitwą o wielkim znaczeniu, przynoszącą owoce świętości. Jest ona dobrze osadzona w duchowości chrześcijaństwa, które po dwóch tysiącach lat, nic nie straciło ze swej pierwotnej świeżości i czuje, że Duch Boży pobudza je do „wypłynięcia na głębię”, by opowiadać światu, a nawet wołać o Chrystusie jako Panu i Zbawicielu,jako drodze, prawdzie i życiu, jako celu historii ludzkiej, punkcie, ku któremu zwracają się pragnienia historii i cywilizacji.
Różaniec,choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym.
W powściągliwości swych elementów skupia w sobie głębię całego przesłania ewangelicznego, którego jest jakby streszczeniem. W nim odbija się echem modlitwa Maryi. Jej nieustanne Magnificat za dzieło odkupieńcze Wcielenia, rozpoczęte w Jej dziewiczym łonie. Przez różaniec lud chrześcijański niejako wstępuje do szkoły Maryi, dając się wprowadzić w kontemplację piękna oblicza Chrystusa i w doświadczanie głębi Jego miłości. Za pośrednictwem różańca wierzący czerpie obfitość łaski, otrzymując ją niejako z rąk Matki Odkupiciela.
Na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa. Układają się one w całokształt tajemnic radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych. Jakbyśmy obcowali z Panem Jezusem poprzez Serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych,którzy nam są najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim.
Odmawiać różaniec to nic innego jak kontemplować z Maryją oblicze Chrystusa.
Jan Paweł II o różańcu świętym - LIST APOSTOLSKI ROSARIUM VIRGINIS MARIAE
